14 lutego obchodzimy Dzień Chorych na Padaczkę, z kolei 10 lutego przypada Międzynarodowy Dzień Epilepsji. Drugą datą tego „święta” jest 26 marca. Wszystkie te dni mają przypominać o padaczce, która jest najczęstszą chorobą neurologiczną wieku dziecięcego, a która aż po dorosłość może znacznie utrudniać życie codzienne.
Padaczka to choroba, której społeczeństwo wciąż się obawia, co często prowadzi do uprzedzeń i trudności w zatrudnieniu dla chorych.
Międzynarodowy Dzień Epilepsji to okazja do walki ze stygmatyzacją i zwiększania świadomości na temat choroby.
Leczenie padaczki
Po rozpoznaniu choroby – zbadaniu objawów i historii choroby, a także przeprowadzenia badań neurologicznych i z krwi – lekarz może ustalić występowanie epilepsji.
Padaczkę leczy się lekami przeciwdrgawkowymi, dzięki którym u większości osób udaje się całkowicie zatrzymać napady. Jeśli nie dojdzie do eliminacji, często udaje się zmniejszyć liczbę ataków, a także ich intensywność.
W przypadku padaczki lekoopornej wykonywane są różne zabiegi, które mają polepszyć jakość życia chorego. Możliwe jest wykonanie operacji, która polega na wykonaniu nacięcia w części mózgu związanej z napadami, a nawet całkowitym usunięciu tej części, jeśli można wykluczyć ryzyko naruszenia podstawowych funkcji życiowych.
Jak podaje portal pacjent.gov.pl, stosowanie postu może zmniejszyć liczbę napadów padaczkowych u dzieci. Efekt ten przypisywany jest nagromadzeniu ketonów w układzie krwionośnym, co wpływa na załagodzenie objawów.
Jak unikać napadów padaczkowych?
Oprócz stosowania leków część padaczek może być wywoływana przez niektóre czynniki.
Do tak zwanych wyzwalaczy ataków zalicza się:
- silne emocje,
- intensywne ćwiczenia fizyczne,
- głośna muzyka,
- migające światła (gry wideo, oświetlenie klubów nocnych, latarnie morskie itp.),
- napięcie,
- gorączka,
- miesiączka,
- brak snu.
Unikanie tego typu bodźców może pomóc obniżyć liczbę napadów.
Jak rozpoznać atak padaczkowy?
Głównym objawem, który jest rozpoznawany, są drgawki, a także utrata świadomości podczas napadu. Jednak mogą także występować objawy dotyczące zaburzeń wzroku, węchu, słuchu, a także sfery autonomicznej i motorycznej – ruchu oraz psychiatrycznej.
Jeśli jesteśmy obserwatorem napadu padaczkowego, należy przestrzegać kilku zasad, które znajdziesz poniżej.
Jak pomóc osobie z napadem padaczkowym?
Jeśli zauważymy osobę z napadem padaczkowym, możemy jej pomóc. Karetkę należy wezwać, jeśli jest to pierwszy napad padaczkowy u osoby, drgawki trwają dłużej niż 5 minut, dojdzie do urazu podczas ataku, napady padaczkowe następują po sobie, a pacjent nie odzyskuje przytomności, a także jeśli atak ma osoba w ciąży lub osoba z cukrzycą.
W trakcie napadu należy zachować spokój, usunąć niebezpieczne przedmioty z najbliższego otoczenia. To bardzo ważne, aby nie powstrzymywać ataku i przede wszystkim nie wkładać niczego do ust osoby z napadem.
Jeśli chory znajduje się w niebezpiecznej pozycji, należy go położyć w pozycji bocznej, tzw. ustalonej, aby zapewnić odpowiednią drożność dróg oddechowych.
Należy poluzować krawaty, kołnierze i tym podobne. Po napadzie należy pod głową osoby położyć poduszkę lub złożoną odzież i przewrócić ją delikatnie na bok, aby oczyścić drogi oddechowe i przyspieszyć przepływ śliny




